www.kijwoko.fora.pl

mefisto7 · Wysłany: Pią 14:01, 04 Mar 2011 Temat postu: Geje, Pedały i Lesbijki

Co powiecie na temat tego równouprawnienia? Na ten temat też powinniśmy przyjąć jakieś stanowiska.

(skąd podział na gejów i pedałów? Ano chodzi mi o to, iż gejami nazywam homoseksualistów, którzy się z tym nie objawiają tak, zachowują się normalnie, mając tą swoją inną orientację. Np takim kimś jest dla mnie Michał Piróg. Za to pedałami nazywam tych, którzy zachowują się ostentacyjnie, "machają dupką" itp. Taki ktoś nawet czasem może nie być gejem, a mieć takie usposobienie. Takim właśnie pedałem jest Jacyków, i takich nie toleruję zbytnio.)

A co do tego równouprawnienia, to chodzi mi na razie głównie o to adoptowanie dzieci. Uważam ,że takie coś nie powinno być w ogóle zalegalizowane. Wyobraźmy sobie, że geje sobie wychowują dziecko od małego. Nie wiem czy orientację seksualną nabywa się od urodzenia, jako zboczenie, czy jest nabywana wraz z wychowaniem... To nie chciałbym, żeby dziecko wychowane przez gejów, samo stało się gejem, nie mając innych wzorców domowych, a populację homo trzeba ograniczać za wszelką cenę. Jak już jest sobie gej, to niech będzie, ale nie twórzmy warunków, by powstawali następni.
No i takie dziecko trafia do przedszkola na przykład i co? Uczą tu "mama", a on nie wie co to. (to ekstremalny przypadek, bo może jakoś mu wytłumaczono, ale to ogólnie już stwarza nienormalną sytuację.) Jak będzie wyglądać relacja z dziećmi z normalnych rodzin? "moi tata i tata". Można mówić, iż lepiej żeby dziecko miało dom, niż żeby siedziało w domu dziecka, ale nie jestem do tego przekonany.

EDIT: Aha, no i sytuacja odwrotna: "mama i mama" też raczej nie byłaby zdrowa. Jeszcze może zależy od płci dziecka.

Towarzysz · Wysłany: Sob 8:47, 05 Mar 2011 Temat postu:

Adobcjca dzieci przez homoseksualistów odpada, z wymienionych przez Ciebie powodów. Parady też powinny zniknąć. W domu niech sobie każdy będzie kim chce, ja na to nie chcę patrzeć. Chyba tylko w Rosji rozgramiają tego typu parady.

Thorvoy · Wysłany: Sob 19:51, 05 Mar 2011 Temat postu:

Ja jestem akurat ZA adopcją.

Zgodzę się trochę w temacie pedałów. Drażni mnie i śmiesznie wygląda taki kręcący zadkiem różowy homoseksualista. Można jednak powiedzieć, że ta ostentacyjna różowość, czyli- jak mówisz- pedalstwo powinna być traktowana jako subkultura, a nie dodatkowe odmieństwo biologiczne.

mefisto7 · Wysłany: Nie 1:11, 06 Mar 2011 Temat postu:

ad.1 Noooo. Napisałem czemuż.

ad2. Sorki, nie to chciałem powiedzieć. Nie chodzi mi tylko o "wychowanie" przez rodziców, tylko o ogólne stosunki społeczne w jakich dorastało dziecko.

No, uważam osobiście to za zboczenie. Nie aż takie wielkie jak pedofILIA, necrofILIA czy zoofILIA, ale jednak zboczenie - odejście od ukształtowanych , biologicznych norm. Homoseksualizm nie jest normalny. Jak napisałem, nie mam tak restrykcyjnego stosunku do nich, jak faszyści, Hitler kędyś... Ale akurat w sprawie adopcji, zajmuję nieprzejednane stanowisko. Co innego małżeństwa. Nie mam absolutnie nic przeciwko. Spokojnie się mogę też kumplować z gejami ( nie - pedałami).

No, a co do użytego sformułowania - po prostu tak wyrażam swój stosunek do tego. I nie, że od razu "jak by byli szczurami". Po prostu trzeba ograniczać ich ilość, a nie pozwalać by było ich coraz więcej. Rodzina heteroseksualna jest w 100% normalna(biologicznie) i tego się powinniśmy trzymać, bo inaczej wyjdzie w końcu taka sytuacja, jaką pokazał kabaret moralnego niepokoju w pewnym skeczu.

Do samotnych matek i ojców nic nie mam, bo jakby nie patrzeć, dalej są to osoby heteroseksualne.

Thorvoy · Wysłany: Nie 2:47, 06 Mar 2011 Temat postu:

mefisto7 · Wysłany: Nie 19:22, 06 Mar 2011 Temat postu:

Ojej Thorvoy. Zarzućmy na razie to popularne bycia mega - tolerantem. Co innego podane przez Ciebie niedoskonałości zdrowotne, a co innego orientacja seksualna. I tak na zdrowy rozsądek - wyobraź sobie te sytuację. Tak, bycie tak tolerancyjnym może sprawiać satysfakcję nie bycia "zacofanym". Ale co innego tolerowanie ich, kolegowanie się, a co innego pozwalanie im na adopcję dzieci i przerabiania ich światopoglądu. Takie dzieci nie będą normalnie funkcjonować, tym bardziej w polskim społeczeństwie.

Tatuowanie i kolczykowanie się to inna kategoria. A poza tym jest przecież zróżnicowanie w tym zjawisku. Jeden zrobi sobie tam mały tatuaż na ramieniu czy plecach, a inny ryja sobie obmaluje i powkłada jakieś metalowe bloczki pod skórę.

Ty uważasz, że hitlerowsko, po mojemu to po prostu powiedzenie tego co konieczne w twardszych słowach.

Co do samotnej matki homoseksualnej, hmm... trudny dylemat, ale po prostu pozostało by zostawić to dziecko w spokoju, przynajmniej ma dom. Homo czy nie homo - to już urodziła i na pewno nie nawoływałbym do odbierania. Pewna niekonsekwencja z mojej strony, ale niech będzie.

No, czy naprawdę muszę tłumaczyć, jaka jest różnica dla płci? Chłopcy próbują się upodabniać do swoich ojców, a jak ich ojcami będą geje, to co to za przykład? Za to w towarzystwie mam - lesbijek będzie się obijał w towarzystwie kobiet. Może nie wyrośnie na super twardziela, ale sięgnie raczej po dziewczyny, niż po chłopaków. Takie moje przewidywania.

(Ale oczywiście najlepiej w ogóle nie dopuszczać do takich sytuacji, to się nie będziemy zastanawiać)

Thorvoy · Wysłany: Nie 19:56, 06 Mar 2011 Temat postu:

ShadowPrimeMinister · Wysłany: Pon 20:46, 07 Mar 2011 Temat postu:

Na początek napiszę, że nie uważam homoseksualizmu za dewiację, zboczenie, itp. Uważam to za, może nie coś naturalnego, ale na pewno coś, czego nie należy się bać. Nie żywię obrzydzenia w kierunku gejów i lesbijek. Jestem za małżeństwami homoseksualnymi, bo czemu nie, ułatwiło by im to dziedziczenie a w tym kierunku też działamy, prawda? Co do wychowania dzieci. Wiele małżeństw heteroseksualnych ma problemy, żeby dobrze wychować dziecko, przykładów jest wiele: dzieci z rzekomym ADHD, którym tłumaczy się teraz każde rozpieszczone dziecko, dzieciaki wolące okradać rówieśników niż się z nimi bawić itd, itd. Więc jak możemy z góry zakładać, że homoseksualistom się nie powiedzie? Kto wie, może jako uciskani, wychowali by dzieci lepiej niż nie jedni zwykli rodzice. Na pewno lepiej, niż rodzina, gdzie ojciec bije matkę i oboje chleją... a przy tym jak matka już sprana, stłucze i dzieciaki. Nie ma żadnych podstaw by twierdzić, że homoseksualiści będą na pewno złymi rodzicami, nie można tego założyć na 100%. Jakkolwiek jestem zdecydowanym przeciwnikiem testowania jakichkolwiek nowinek na dzieciach. Nie wiem, czy ostatecznie zgodziłbym się na adopcję przez homoseksualistów. Jakby nie patrzec, mogłoby wyjśc tak, że dzieciaki na tym ucierpią, że tak jak pisał mefisto i czego sam bym się obawiał, nie otrzymają typowych wzorców. Bałbym się, że te dzieci stworzą później, może nie patologiczne ale ułomne rodziny.

Thorvoy · Wysłany: Wto 3:51, 08 Mar 2011 Temat postu:

Trochę to jednak dziwne, że obawa o nietypowe wzorce jakoś nigdy nie odnosi się do samotnych ojców/matek albo dzieci z sierocińca.

Szczególnie chciałbym zwrócić uwagę na sieroty w zakładach opiekuńczych. Lepszy sierociniec, życie bez rodzinnego ciepła i zupełny brak wzorców czy może dwóch tatusiów lub dwie mamusie, które zapewnią stosownie przynajmniej ojcowskie lub przynajmniej matczyne wychowanie? Gdybym:
a) był od dziecka sierotą
b) żył w dojrzałym społeczeństwie
c) jakimś cudem miałbym za maleńkiego wpływ na swoją przyszłość
... wybrałbym drugą opcję.

ShadowPrimeMinister · Wysłany: Wto 18:11, 08 Mar 2011 Temat postu:

Jeśli chodzi o samotne matki i ojców, to one i tak wychowywałyby dzieci starając się zarysować brakujący wzorzec matki czy ojca. Dzieci żyjące bez jednego z rodziców są świadome tego, jak wygląda obraz rodziny, jaki jest jako taki podział obowiązków i jak się które z rodziców zachowuje. W przypadku par homoseksualnych takiego typu nie ma. Gdyby dziewczynka była wychowana przez dwóch gejów mogła by mieć dylemat w późniejszym życiu w stylu: 'tata1 naprawiał samochody i reperował rury a tata2 gotował i sprzątał' (tak, wiem, bardzo stereotypowy podział rodziny), i taka dziewczynka w przyszłości może mieć problemy i dylematy w stylu 'więc jaki powinien być kandydat na męża i jaką ja pełnię w tym rolę?'. Chodzi mi o to, że przy nagłej zmianie, tak poważnej zmianie, społeczeństwo różnie by zareagowało. Rówieśniczki tej dziewczynki na pewno traktowałyby ją inaczej, mogła by nie nadrobić zaległości z nimi. Dziś wychowywanie przez jednego rodzica nie jest niczym nadzwyczajnym, ale jeszcze 50 lat temu takie dzieci z niepełnych rodzin nie miały życia w szkole. Podobnie było by pewnie teraz z dziećmi rodzin homoseksualnych. A nie chciałbym, żeby na szczęściu dorosłych cierpiały dzieci.

Oczywiście z drugiej strony lepiej, żeby dziecko było wychowywane przez kochających je ludzi, niż przez wychowawców z domu dziecka.

Mimo wszystko bałbym się o stabilność rodziny stworzonej przez dziecko wychowywane przez homoseksualistów.

Thorvoy · Wysłany: Śro 1:21, 09 Mar 2011 Temat postu:

ShadowPrimeMinister · Wysłany: Śro 19:48, 09 Mar 2011 Temat postu:

Thorvoy · Wysłany: Śro 21:56, 09 Mar 2011 Temat postu:

ShadowPrimeMinister · Wysłany: Czw 18:38, 10 Mar 2011 Temat postu:

Też uważam, że takich ludzi traktuje się nie fair. Podoba mi się pomysł, że w razie czego prawo by wycofano. To jest sprawiedliwe. Nadal boję się o takie eksperymenty, ale z takim zastrzeżeniem byłbym gotów się zgodzić. Jeszcze nad tym pomyślę.

Można by zrobić też tak, że najpierw uświadamianie społeczeństwa, przygotowywanie go na taką innowację a później wdrożenie planu w życie, aby dodatkowo zmniejszyć prawdopodobieństwo negatywnych reakcji społeczeństwa na dzieci adoptowane przez homo.

Thorvoy · Wysłany: Czw 19:32, 10 Mar 2011 Temat postu:

Teraz z kolei ja się zgadzam. Nie należy rzucać na głęboką wodę, bo pierwsze utoną najmniej zdolne do obrony dzieci. Najpierw ludzie niech zrozumieją, że ich w gruncie rzeczy bezpodstawne, bazujące wyłącznie na domysłach uprzedzenia nie mogą brać góry nad dobrem najmłodszych, które po spędzonej w sierocińcu młodości często nie odnajdują się w społeczeństwie.