www.kijwoko.fora.pl

Aleksy

1. I tu się różnimy, bo ja dopuszczam atak prewencyjny, ty zaś ograniczasz się to represyjnego. Uważam, że bardziej opłaca nam się zaryzykować tutaj i domniemać dobrą wolę rodziców, bo takie uprzywilejowanie dziecka uderza nie w patologie, lecz w normalne familie.
2. Tu wychodzisz poza karę cielesną w rozumieniu tzw. klapsa. Co do nudy to nie twierdzę, że to nie sposób. To, że ktoś jest za karami cielesnymi nie znaczy, że uznaje to za jedyny i podstawowy sposób karania.
3. Ja bym trzasnął w ramach samego odruchu już. Musi pamiętać, że takie zachowanie BEZWZGLĘDNIE będzie karane i to boleśnie. Tu nie ma miejsca na tłumaczenie, bo jak mi wyleci i auto trzaśnie to mogę dzwonić do domu pogrzebowego.
4. Dzieci premiera też były wychowywane w patologicznej rodzinie? Pytanie tylko dlaczego skuli jakiś patologii, które będą tak czy owak, ja mam tracić możliwość wychowywania dzieci na swój sposób, w który ja sam byłem wychowywany.
5. Teraz już jest.

pawel91BDG

Jak dla mnie nie można porównywać patologicznych rodzin w których pijany ojciec przychodzi i leje dzieciaki za to że są, a normalna rodzinę, gdzie dzieciak zaczyna stroić chimery i używać żargonu podwórkowego, bo mu zwróciłem uwagę o niezgaszonym świetle w łazience... nie popadajmy w paranoję.
Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której moje dziecko robi co chce i kiedy chce bo ja nie mam żadnego prawa decydować o jego życiu... przynajmniej do tego 16 roku życia... a w praktyce nawet i do 18... W takim wypadku najlepiej od razu oddawajmy dzieci do ośrodków szklono-wychowawczych. A może nakażmy rodzicom utworzenie izolatek dla "niegrzecznych" dzieci? Bo dzisiaj jedyne co dzieciak może uznać za karę to: szlaban na komputer.telewizję, o radiu nie wspomnę bo nie wiem czy jeszcze słuchają/zabranie telefonu/wyjście na dwór.
Jak to wygląda w praktyce? Dzieciak wtedy ucieka, lub nie zważając na zakaz robi swoje. I mówię tutaj o dzieciach w wieku 8-12 lat, a starsze nastolatki jak się zachowują?

Aleksy

Ja rozumiem generalnie intencję Thorvoy'a, żeby dzieci po prostu nie były workiem do bicia, ale normalny rodzic nie będzie bił dziecka za fakt żywota, a patologia i tak jest poza prawem de facto.

pawel91BDG

Na samą patologię, samymi ustawami nic nie poradzimy. Tutaj trzeba doraźnych środków. Przede wszystkim kuratorzy powinni zasuwać na kontrole bez zapowiedzi i nie raz na miesiąc, ale nawet i co dziennie.

Aleksy

[link widoczny dla zalogowanych]

Lena

Dyskusja mocno wrząca ...
W tym akurat temacie (i wychodzi mi, że nie tylko w tym) zgadzam się z Thorvoyem.
Przeżyłam już tarareści wiosen i do dziś pamiętam i wspominam z bólem i wstrętem te kilka razy, kiedy dostałam w tyłek za niesubordynację. Czy kara cielesna jest skuteczniejsza niż inne kary? Według mnie nie, zostawia na psychice dziecka/nastolatka bliznę, która niestety w przyszłości często widoczna jest w przejawach agresji. Gdzieś w głowie może tlić się myśl, że wszystkie inne metody zawiodły - teraz czas na baty.
O wiele więcej nauczyły mnie zakazy, nakazy, wykłady i czasami wręcz rozpaczliwe spojrzenia rodziców, aniżeli razy pasem przez zad. Jeżeli dziecko nie reaguje na uczucia rodziców, to znaczy, że coś z tym dzieckiem jest nie tak. A przyczyna takiego stanu rzeczy tkwi zawsze w błędach wychowawczych w przeszłości.
Aleksy piszesz o swoim kuzynie - nie znam dzieciaka, ale obawiam się, że jego niesubordynacja pogłębiona została przez kłopoty rodziców i ich rozstanie. Być może dzieciak słyszał kłótnie rodziców i być może właśnie matkę wini za rozpad tego małżeństwa. Nie wiem, mogę się tylko domyślać, czytając co piszesz.

Nigdy nie uznam, że stosowanie kar cielesnych można nazwać metodą wychowawczą. Przykro mi, ale nie.

Dlatego uważam, że autonomia w wychowywaniu dzieci, jak najbardziej. Natomiast nie uznaję kar cielesnych za metodę wychowawczą i tym mówię im nie.

Aleksy

Nie uważam, że to najlepsza kara, ale jednocześnie stanowczo nie mogę zgodzić się na jej demonizowanie. Piszecie o jakiś urazach wynikłych z tej kary, ale na tej podstawie powinniśmy uznać, że całe społeczeństwo ma przez to problemy, a ja jakoś tego nie widzę. Ponadto gdyby to było takim problemem to by szybko zniknęło (czemu społeczeństwo z pokolenia na pokolenia miałoby sobie robić te same urazy psychiczne?). Zakaz kar cielesnych ich nie eliminuje ich, bo w patologiach dalej będzie się dzieci bić "za zapas", a uderzy to w normalne familie, w których stosuje się różne metody wychowawcze, włącznie z tłumaczeniem i z klapsem. Będziemy wsadzać za kratki rodziców, którzy skarcili dziecko? Załóżmy, że dziecko się znęca nad zwierzęciem domowym i nie trafiają do niego argumenty, że tak nie wolno? Mamy czekać aż wydłubie psu oczy, albo utnie kotu ogon? A jak już to zrobi to co wtedy? Iść na terapię? To niepoważne. Aaa, teraz mnie naszło - co z wizytami lekarskimi? Czyż nie jest traumatycznym wydarzeniem szczepionka czy wizyta tu dentysty? Co z tym? Zakaz szczepień i innych wizyt lekarskich?

Thorvoy

Aleksy

Thorvoy

Lena

Aleksy

No właśnie to próbuje wam uświadomić, że tak nie jest. Na psychikę dziecka ma wpływ wiele czynników, a stosowanie kar cielesnych to akurat pikuś. Dziecko po prostu wie, że są rzeczy zakazane i tyle. Nie piszemy tutaj o patologiach, które biją dzieci "bo tak", bo z nimi to nawet system szwedzki sobie nie poradzi, lecz o normalnych ludziach, którzy czasem dziecku przyleją i tyle. Chcesz stać nad każdym z nich z urzędnikiem, by kontrolował? To nie ma sensu. Kara cielesna to normalny element wychowania i zakazywanie jej jest częścią obecnego trendu systemowego, że urzędnik wie lepiej od rodzica, jak ten ma wychować dziecko. Rodzic lepiej wie, kiedy dziecku tłumaczyć, kiedy pozwolić by samo sobie zrobiło krzywdę (uczyło się na swoich błędach), a kiedy mu przylać. Ograniczanie tych praw, ze względu na mały odsetek patologii jest bezcelowe, gdyż te patologie dalej będą wychowywać dzieci jak wychowują i żadna ustawa nie zmieni nic. Trauma związana z bólem fizycznym może tak samo wyniknąć ze szczepienia czy wizyty u dentysty, do którego dziecko zaprowadzane jest właśnie przez rodzica. To nawet większa trauma, bo dziecko dostanie po dupie i koniec, a tak to dziecko wie, kaj jedzie, myśli o tym całą drogę, widzi placówkę medyczną, potem poczekalnię, lekarza.. Normalnie trauma na 4 wcielenia wprzód.

Thorvoy

"Uważam, że każdy kto był karany cieleśnie ma mniejszą lub większą zadrę na psychice."- pod tym się podpisuję.

Dziecko, idąc do lekarza, nie uczy się agresji, bo już kuma, że w całym ambarasie nie chodzi o to, żeby się nad nim poznęcać. Od bijących rodziców uczy się za to, że bicie jest normalną metodą wychowawczą i będzie tak samo traktował swoje dzieci. Aleksy, to jest podstawowa różnica między nieprzyjemnościami związanymi z pójściem do lekarza a tymi, które wynikają ze stosowania kar cielesnych.

Jak już wiecie, w WYJĄTKOWYCH okolicznościach dopuszczam zastosowanie przemocy na dziecku. Uważam po prostu, że granice powszechnej akceptowalności kar cielesnych powinny być ciaśniejsze, gdyż dzisiaj panuje społeczne przyzwolenie na takie bicie dzieci, które jest w mojej opinii zbyt krzywdzące, by mogło być uznane za właściwą metodę wychowawczą.

Aleksy

Thorvoy, dla dziecka to po prostu jest ból fizyczny, któremu winny jest rodzic. To on uderzył i to on zaprowadził do lekarza. Nie przypisuj dziecku zdolności, których ono nie posiada. Ono nie rozumie, że to dla jego dobra, ze idzie na szczepienie, lecz czuje ból wzmożony ponadto przez ogromny strach przed tym bólem, który trwa przez godzinę, pół, dwie - zależy ile jedzie się do lekarza. jeżeli więc mówić o urazach psychicznych to właśnie lekarza jest ich główną przyczyną, a nie pas. Rozejrzycie się, nie mamy w około samych znerwicowanych i wystraszonych ludzi, lecz normalne osoby. Trauma się rodzi, gdy pasek to jedyna metoda wychowawcza, a to jest charakterystyczne dla rodzin patologicznych, których żadna ustawa nie obejmuje.